او در فاصله سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ که مدیر اجرایی دولتی نبود برای خود در بخش خصوصی کسب‌وکار آماده کرد و از نزدیک با تجارت، کار و تولید خصوصی آشنا شد و در این سال‌ها البته کار بزرگ او گفت‌وگو بود.

آخوندی با درک دقیق و گسترده از فایده‌های گفت‌وگو با گروه‌های گوناگون نشست، برخاست و گفت و شنید. او با دانشجویان، رسانه‌نگاران، روشنفکران، بورژوازی ملی، سیاستمداران و متخصصان گفت‌وگو کرد و تجربه‌هایش را منتقل و از تجربه‌های آنها استفاده کرد. برتری آخوندی به دیگر اعضای دولت‌های یازدهم و دوازدهم یکی هم این بود که باورهای کارشناسی‌اش را که از تحصیل اقتصاد سیاسی در دوره دکترا به دست آورده و هسته مرکزی اندیشه او را بر محور آزادیخواهی شکل داده است به مثابه یک دستگاه منسجم در کار و در مناسباتش به کار گرفته است.

اقتصاد سیاسی ایران

گفت‌وگوها و نوشته‌های بدون لکنت‌زبان او ‌در سال‌های تازه‌سپری‌شده درباره وضعیت حکمرانی موجود و حکمرانی مطلوب در این سال‌ها و به ویژه در سال‌هایی که از مسوولیت به دور مانده است رفتارهای مدنی وی را برجسته‌تر کرد. عباس آخوندی اما در ادامه رفتارهای مدنی و مدرنش به تازگی یک اقدام تازه کرده که می‌تواند الگویی برای دیگر مدیران دوره چهل و چند سال اخیر باشد. آخوندی مجموعه نوشته‌ها و گفت‌وگوهایش در نهادهای گوناگون از جمله رسانه‌ها را جمع‌آو‌ری کرده و پس از آن به دست انتشار داده است.